Korekcja wzroku
Zdiagnozowanie wady wzroku nie oznacza konieczności noszenia przez całe życie okularów. Nowoczesnym i skutecznym sposobem na ich korekcję są soczewki fakijne. Przy ich pomocy można korygować w zasadzie każdą wadę wzroku, praktycznie bez żadnych ograniczeń.
Zalety soczewek fakijnych:
- przeznaczone dla osób od około 21 do 60 lat,
- pozwalają skorygować właściwie każdą wadę wzroku,
- umożliwiają całkowitą rezygnację z soczewek kontaktowych lub okularów,
- są doskonałą alternatywą dla chirurgii laserowej,
- metody ich wszczepiania są mało inwazyjne i bezpieczne,
- zabieg odwracalny -w każdej chwili można je usunąć.
W naszej klinice pacjenci mogą zdecydować się na zabieg z wykorzystaniem nowocześniejszych soczewek fakijnych ICL, wykonanych z kolamer® – zaawansowane technologicznie tworzywo używane wyłącznie przez firmię STAAR Surgical . KOLAMER jest materiałem biokompatybilnym z okiem i zapewnia doskonałą jakość widzenia
Zalety soczewek fakijnych ICL:
- konstrukcyjnie zbliżone do soczewki kontaktowej,
- wykonane z bezpiecznego materiału, zgodnego z tkankami oka,
- ich parametry są dopasowywane są indywidualnie pod względem budowy anatomicznej gałki ocznej każdego pacjenta,
- możliwość skorygowania większości wad wzroku oraz presbiopii,
- doskonała jakość widzenia,
- możliwość całkowitej rezygnacji z okularów i soczewek kontaktowych,
- mała inwazyjność zabiegu,
- efekty widoczne już w pierwszej dobie po zabiegu.
Leczenie wad wzroku 45+
Starczowzroczność – zwana również prezbiopią – pojawia się zazwyczaj u osób pomiędzy 40. a 50. rokiem życia. Jest to proces fizjologiczny, uwarunkowany naturalnymi procesami starzenia organizmu. Nagle ręce stają się za krótkie, aby móc przeczytać gazetę i móc widzieć ostro litery.
Przy starczowzroczności, by widzieć ostro z dali i bliży, zarówno podczas jazdy samochodem, jak i pracy przy komputerze, konieczne jest używanie co najmniej dwóch par okularów, co nie jest wygodnym rozwiązaniem. Pacjentom, którzy chcą uwolnić się od tej konieczności, polecamy wewnątrzgałkowe soczewki wieloogniskowe AcrySof IQ PanOptix firmy Alcon. Są to soczewki zaprojektowane w celu zapewnienia jak najbardziej naturalnego widzenia.
Soczewki AcrySof IQ PanOptix zapewniają wysoką jakość i komfort widzenia dali, bliży oraz odległości pośrednich. Dzięki nim można w pełni zrezygnować z konieczności używania okularów!
Zalety soczewek wieloogniskowych:
- rezygnacja z okularów korekcyjnych,
- ostre widzenie w każdej odległości,
- poprawa komfortu życia,
- możliwość zwiększenia lub nieograniczania aktywności fizycznej.
Dystrofia fuchsa
Dystrofia Fuchsa a operacja usunięcia zaćmy.
Podczas wykonywania operacji zaćmy u pacjenta z dystrofią Fuchsa należy zachować szczególną ostrożność. Należy dokładnie poinformować pacjenta o możliwości dekompensacji rogówki po operacji. Każda operacja wewnątrzgałkowa wiąże się z ryzykiem utraty komórek śródbłonka co u pacjenta z dystrofią Fuchsa może powodować utratę przezroczystości rogówki i w konsekwencji utratę widzenia. Czynnikiem uszkadzającym w największym stopniu komórki śródbłonka są ultradźwięki wykorzystywane do kruszenia zaćmy. Dlatego tak ważne jest ograniczenie ich stosowania u pacjentów z chorą rogówką, a najlepiej wogóle ich wykluczenie.
W Ośrodku Mikrochirurgii Oka MegaLens operacje usunięcia zaćmy przeprowadzamy od ponad 20 lat unikalną metodą bezultradźwiękowej fakoemulsyfikacji. Ponad 92% operacji wykonywanych jest bez użycia ultradźwięków. U pozostałych pacjentów z najbardziej zaawansowanymi zaćmami ilość ultradźwięków jest minimalna. Pozwala nam to na bezpieczne przeprowadzenie operacji w najbardziej zaawansowanych stadiach dystrofii Fuchsa (gdy gęstość śródbłonka jest poniżej 1000kom/mm2) oraz w innych chorobach rogówki.
Co to jest dystrofia Fuchsa?
W dystrofii Fuchsa płyn gromadzi się w rogówce, przezroczystej warstwie przedniej części oka, powodując obrzęk i jej zgrubienie. Prowadzi to do odblasków, niewyraźnego lub zamglonego widzenia i dyskomfortu.
W początkowych stadiach dystrofii śródbłonka Fuchsa obserwuje się postępującą akumulację ogniskowych guzków (zwanych guttami), a także pogrubienie błony Descemeta.
Normalny wskaźnik obumierania komórek śródbłonka wynosi 0,6% rocznie. U pacjentów z dystrofią śródbłonka Fuchsa odsetek ten jest znacznie wyższy. W efekcie pozostałe komórki nie mogą już wypompowywać nadmiaru płynu i pojawia się obrzęk.
Patogeneza choroby jest niejasna. Niektórymi możliwymi czynnikami mogą być hormony płciowe, stan zapalny i apoptoza komórek śródbłonka.
Dystrofia Fuchsa zwykle dotyka obu oczu i może powodować stopniowe pogorszenie widzenia z biegiem lat. Zwykle choroba zaczyna się w 30. – 40. roku życia , ale wiele osób z dystrofią Fuchsa nie rozwija objawów, dopóki nie osiągną 50 lub 60 lat.
Choroba ma charakter postepujący. Niektóre leki i czynności mogą pomóc złagodzić oznaki i objawy dystrofii Fuchsa. Ale gdy choroba jest zaawansowana, a wzrok wpływa na zdolność do prawidłowego funkcjonowania, najlepszym sposobem na przywrócenie wzroku jest przeszczep rogówki.
Objawy
W miarę postępu choroby objawy dystrofii Fuchsa, które zwykle dotyczą obu oczu, mogą obejmować:
- Niewyraźne lub mętne widzenie, czasami opisywane jako ogólny brak przejrzystości widzenia.
- Wahania widzenia, z gorszymi objawami rano po przebudzeniu i stopniową poprawą w ciągu dnia. W miarę postępu choroby niewyraźne widzenie może ulec poprawie lub nie.
- Blask, który może zmniejszyć widoczność w słabym i jasnym świetle.
- Widzenie aureoli wokół świateł.
- Ból lub „zgrzytanie” przy mruganiu spowodowane drobnymi pęcherzami na powierzchni rogówki.
Kiedy iść do lekarza
Przyczyny
Zwykle komórki wyściełające wnętrze rogówki (komórki śródbłonka) utrzymują prawidłową równowagę płynów w rogówce i zapobiegają obrzękowi rogówki. Ale w przypadku dystrofii Fuchsa komórki śródbłonka stopniowo obumierają lub nie działają dobrze, co powoduje gromadzenie się płynu (obrzęk) w rogówce. Powoduje to zgrubienie rogówki i niewyraźne widzenie.
Dystrofia Fuchsa jest zwykle dziedziczona. Genetyczne podłoże choroby jest złożone – członkowie rodziny mogą być dotknięci w różnym stopniu lub wcale.
Postęp choroby można podzielić na cztery etapy:
Dystrofia Fuchsa jest często dziedziczona w sposób autosomalny dominujący. Oznacza to, że istnieje 50% szansa na rozwój choroby jeśli wystąpiła u jednego z rodziców. W konsekwencji nie ma sposobu, aby zapobiec chorobie i jej postępowi. Leczenie choroby rozpoczyna się, gdy pacjent zaczyna zauważać wahania widzenia. Wczesne leczenie zwykle obejmuje hipertoniczne krople soli fizjologicznej i lub maści. Hipertoniczna sól fizjologiczna pomaga odparować płyn z rogówki, co prowadzi do zminimalizowania obrzęku.
W miarę postępu choroby może zaistnieć potrzeba leczenia chirurgicznego. Najpopularniejszym zabiegiem chirurgicznym jest obecnie keratoplastyka błony śródbłonkowej Descemeta (DMEK) lub automatyczna keratoplastyka śródbłonka Descemeta (DSAEK).
Czynniki zwiększające ryzyko wystąpienia dystrofii Fuchsa obejmują:
- Płeć. Dystrofia Fuchsa występuje częściej u kobiet niż u mężczyzn.
- Genetyka. Posiadanie rodzinnej historii dystrofii Fuchsa zwiększa ryzyko.
- Wiek. Chociaż istnieje rzadki typ dystrofii Fuchsa o wczesnym początku, który zaczyna się w dzieciństwie, zwykle choroba zaczyna się w latach 30. i 40., a objawy rozwijają się później.
Diagnoza
Oprócz badania wzroku lekarz może również zlecić wykonanie następujących testów w celu ustalenia, czy masz dystrofię Fuchsa:
- Badanie i ocena rogówki. Twój lekarz zdiagnozuje dystrofię Fuchsa, badając oko za pomocą mikroskopu optycznego (lampy szczelinowej) w celu wyszukania nieregularnych guzków (guttae) na wewnętrznej powierzchni rogówki.
- Następnie oceni twoją rogówkę pod kątem obrzęku i określi twój stan.
- Grubość rogówki. Twój lekarz może użyć testu zwanego pachymetrią rogówki, aby zmierzyć grubość rogówki.
- Tomografia rogówki. Twój lekarz może uzyskać specjalne zdjęcie rogówki (tomografia), aby ocenić wczesne objawy obrzęku rogówki.
- Liczba komórek rogówki. Czasami lekarz może użyć specjalnego urządzenia do zapisania liczby, kształtu i rozmiaru komórek wyściełających tylną część rogówki.
Leczenie
Niektóre niechirurgiczne metody leczenia i strategie samoleczenia mogą pomóc złagodzić objawy dystrofii Fuchsa. Jeśli masz ciężką chorobę, lekarz może zalecić operację.
Przygotowanie do wizyty
Jeśli podejrzewasz, że masz dystrofię Fuchsa, umów się na wizytę u okulisty. Twój okulista skieruje Cię do Ośrodka Mikrochirurgii Oka MegaLens specjalizującego się w chorobach rogówki.
Oto informacje, które pomogą Ci przygotować się na wizytę.
Zrób listę:
- Twoje objawy i kiedy się zaczęły
- Kluczowe dane osobowe, w tym rodzinna historia chorób oczu
- Wszystkie leki, witaminy lub inne suplementy, które bierzesz i dawkujesz
W przypadku dystrofii Fuchsa, pytania, które należy zadać lekarzowi, obejmują:
- Co jeszcze może powodować moje objawy?
- Jak wpłynie to na moje widzenie?
- Jak szybko będzie postępować mój stan?
- Jakich testów potrzebuję?
- Jakie zabiegi są dostępne i co Pan poleca?
- Mam te inne schorzenia. Jak mogę razem nimi zarządzać?
- Czy muszę ograniczać moje działania?
- Czy są broszury lub inne materiały drukowane, które mogę mieć? Jakie strony polecacie?
- Nie wahaj się zadawać innych pytań.
Jak wygląda wizyta?
Czego można oczekiwać od lekarza
Twój lekarz prawdopodobnie zada Ci pytania, takie jak:
- Co jeszcze może powodować moje objawy?
- Jak wpłynie to na moje widzenie?
- Jak szybko będzie postępować mój stan?
- Jakich testów potrzebuję?
- Jakie zabiegi są dostępne i co Pan poleca?
- Mam te inne schorzenia. Jak mogę razem nimi zarządzać?
- Czy muszę ograniczać moje działania?
- Czy są broszury lub inne materiały drukowane, które mogę mieć? Jakie strony polecacie?
- Nie wahaj się zadawać innych pytań.
